Historia rozwoju maszyn włókienniczych

Ludzie po raz pierwszy użyli włókien naturalnych jako surowców do przędzenia i tkania, zanim wynaleziono pismo (patrz Historia tekstyliów świata, Historia tekstyliów chińskich). Chiny używały już ręcznie napędzanych przędzarek do przędzenia przędzy w okresie wiosenno-jesiennym oraz w okresie Walczących Królestw. Już za czasów dynastii Song wynaleziono duży, napędzany wodą kołowrotek, posiadający ponad 30 wrzecion. W 1769 roku Anglik R. Arkwright (tłumaczony również jako Richard Arkwright) wyprodukował maszynę przędzalniczą napędzaną wodą. W 1779 roku Anglik S. Crompton (Samuel Crompton) wynalazł maszynę przędzalniczą. Po wprowadzeniu do Stanów Zjednoczonych Amerykanin J. Thorpe wynalazł w 1828 roku przędzarkę pierścieniową, która kilkukrotnie zwiększyła wydajność dzięki zastosowaniu ciągłego przędzenia. Krosna z Okresu Walczących Królestw w Chinach stosowały już zasadę dźwigni i korbowody obsługiwane nogą do napędzania ramy golarki, aby zakończyć działanie zrzucające. W 1733 roku Anglik J. Kay (tłumaczony również jako John Kay) wynalazł latający wahadłowiec, który uderzył w wahadłowiec i spowodował, że leciał z dużą prędkością, podwajając wydajność krosna. W 1785 roku Anglik E. Cartwright (tłumaczony również jako Edmund Cartwright) wynalazł krosno mechaniczne. W tym samym roku Wielka Brytania zbudowała pierwszą na świecie fabrykę tekstyliów bawełnianych napędzaną silnikiem parowym, co oznaczało transformację przemysłu tekstylnego z rzemiosła w duży przemysł. Punkt zwrotny w przejściu produkcji. Postęp społeczeństwa ludzkiego i wzrost liczby ludności sprzyjały rozwojowi przemysłu tekstylnego i w związku z tym sprzyjały udoskonalaniumaszyny tekstylne. Reforma energetyczna (zastąpienie siły ludzkiej i zwierzęcej siłą parową) położyła podwaliny pod nowoczesne maszyny tekstylne.

Pojawienie się włókien sztucznych pod koniec XIX wieku poszerzyło dziedzinęmaszyny tekstylnei dodał kategorię maszyn do włókien chemicznych. Wzrost zapotrzebowania ludzi na włókna syntetyczne spowodował, że urządzenia do przędzenia włókien syntetycznych stały się większe (średnica ślimaka przędzalniczego sięga 200 mm, a dzienna produkcja pojedynczej maszyny przędzalniczej sięga 100 ton) i zwiększyła prędkość (prędkość przędzenia osiąga 3000 do 4000 metrów). /min) kierunek rozwoju. Kraj z najszybciej rozwijającym się przemysłem włókien syntetycznych na świecie unowocześnia sprzęt niemal co 5–6 lat, a liczba maszyn podwaja się w ciągu 10 lat. W ciągu ostatnich 20 lat w sprzęcie przędzalniczym i tkackim dokonano wielu częściowych ulepszeń, aby dostosować się do czystego przędzenia włókien chemicznych lub mieszania z włóknami naturalnymi, takich jak rozszerzenie zakresu odpowiednich długości włókien dla mechanizmu ciągnącego i wyeliminowanie elektryczności statycznej na włóknach. Jeśli chodzi o barwienie i wykańczanie, opracowano sprzęt do barwienia w wysokiej temperaturze i pod wysokim ciśnieniem, sprzęt do utrwalania na gorąco, sprzęt do wykańczania żywicą i sprzęt do wykańczania sypkiego.

Ludzie używają tradycyjnych metod przędzenia i tkania tkanin od ponad 6000 lat. Do dziś maszyny przędzalnicze i tkackie zaprojektowane w oparciu o tradycyjne zasady są nadal głównym wyposażeniem światowego przemysłu tekstylnego. Jednakże od lat 50. XX wieku opracowano nowe metody technologiczne, częściowo zastępując metody tradycyjne i produkujące tekstylia o znacznie większej wydajności, takie jak przędzenie rotorowe, włókniny itp. Nowe metody technologiczne rodzą nowesprzęt tekstylny, a dojrzałość i promocja nowego sprzętu tekstylnego sprzyja dalszemu rozwojowi przemysłu tekstylnego.